دوم مرداد روز ملی فیزیوتراپی گرامی باد

فیزیوتراپی به عنوان یک رشته بالینی به معنی درمان بیماریهای مختلف بدن انسان توسط عوامل فیزیکی از قبیل جریانهای الکتریکی، آب درمانی، تمرین درمانی و درمان های دستی است. فیزیوتراپی درمان غیر دارویی است و امروزه در دنیا بدلیل همین ماهیت گسترش فراوانی یافته است. این روش درمانی در بسیاری از بیماریها کاربرد دارد که از آن جمله می توان به فیزیوتراپی بیماری های قلب و عروق، بیماری های اعصاب، بیماری های زنان و زایمان، پوست و سوختگی و ارتوپدی اشاره کرد. در فیزیوتراپی هدف بالا بردن عملکرد جسمانی است و بدلیل ارتباط تنگاتنگ سلامت جسمی و روحی بدن انسان، این درمان نقش بسزایی در سلامت روانی بیماران بخصوص بدنبال اعمال جراحی و کمک به برگشت به فعالیتهای طبیعی ایفا می کند.عمل جراحی تعداد سالهای عمر شما را افزایش می دهد اما فیزیوتراپی کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد.

فیزیوتراپی نقش کلیدی در بهبود کیفیت زندگی افراد یا  Quality of Life(QOL) تسریع در روند بازگشت به فعالیتهای روزمره بدنبال بیماری ها بخصوص اعمال جراحی دارد.

در جوامع پیشرفته، کیفیت زندگی به همان میزان حفظ آن اهمیت دارد. بطور مثال پس از یک تصادف شدید، اولین نکته در مراقبتی های پزشکی، حفظ جان بیمار است و پس از آن بیمار جهت انجام اعمال جراحی ترمیمی به بیمارستان منتقل و تحت عمل جراحی قرار می گیرد. بدنبال اعمال جراحی، بافتهایی آسیب دیده مثل استخوان یا بافت نرم و احشا ترمیم می شوند اما این به معنی عملکرد صحیح بافت ترمیم شده نیست .

فرضاً استخوان شکسته شده پا بعد از عمل جراحی، ترمیم میشود، اماسئوال در فیزیوتراپی این است که این بیمار قادر به راه رفتن درست خواهد بود؟ عوارض شکستگی و عمل جراحی چه تاثیری در سایر مفاصل مثل کمرو ستون فقرات خواهد داشت؟ آیا خط عمل اجازه حرکت آزادانه پوست روی مفاصل را خواهد داد؟

تمام این سئوالات و پاسخ آنها ( یعنی کیفیت زندگی فرد مصدوم پس از حادثه ) نگرانی اصلی فیزیوتراپیست می باشد.

درمان فیزیوتراپی پس از اعمال جراحی به غیر از کاهش زمان بستری بیمار در بیمارستان و کاهش عوارض بیمارستانی در نتیجه برگشت سریع بیمار به خانواده و جامعه نقش بسزایی در کاهش هزینه های درمان بیمارستانی و خانواده دارد .