آنگونه که همگان می‌دانیم، تب ویروس کرونا تمامي کشور را درنوردیده و توصیه‌های موکد تیم بهداشت کشور به هدایت وزیر محترم بهداشت آنقدر ملعبه دست سیاست بازی‌ها و مصلحت‌اندیشی‌ها شده و مسموع واقع نگردیده که شاهد روند روزافزون ابتلا و مرگ و میر هستیم، تا آنجا که وزیر محترم آرزو کرد: «ای کاش ابزاری به‌جز التماس در اختیار داشتم.»آنچه گردانندگان کشور در حوزه اجرایی باید بدانند آن است که تجارب انباشته بهداشتی کشور در بیش از نیم قرن آنقدر گران‌سنگ و ذی ارزش است که در حوزه کشورهای Emro و همچنین سازمان جهانی بهداشت بیش از حوزه داخلی به آن بها می‌دهند و وزیر کنونی که از نیم قرن پیش و زمان پیدایش نظام شبکه، جزو تیم تحول در حوزه بهداشت بوده و جزو درد آشنایان این مقوله است، در نظام بهداشت جهانی جایگاهی بس رفیع‌تر داشته و حرف وی مسموع‌تر از داخل است.
سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد
و در این وانفسای رشد تصاعدی ابتلا و مرگ‌و‌میر و نوسان سینوسی که معلول ملحوظ نداشتن و بی‌اعتنایی به توصیه‌های مقامات بهداشتی کشور است، سازمان محیط زیست با یک برداشت اشتباه، کلیه زباله‌های بیمارستانی کشور را عفونی تلقی کرده و در لوای حفظ سلامت شهروندان، به دنبال آن است که به جای دریافت زباله‌هایی با عنوان زباله عادی و امحاء آن با هزینه هر کیلو 270 تومان، آنها را به‌عنوان زباله عفونی محسوب نموده و به ازای امحاء هرکیلو از این نوع زباله که به عنوان «عفونی» نامگذاری کرده است، 1400 تومان دریافت کند و تازیانه مرگبار دیگری را بر پیکر بی‌جان و بی‌رمق اقتصاد بیمارستان‌ها فرود آورد.
از سوی دیگر اتحادیه کشوری صنف و سندیکای کشوری تولید‌کنندگان گازهای طبی و صنعتی طی بخشنامه شماره 1/1023/99 مورخ 01/05/99 هزینه تولید گازهای طبی از جمله اکسیژن که برای بیماران کرونایی از دارو هم واجب‌تر است را برای سال 99 بعضا تا 150 درصد افزایش داده و تازه فروشندگان را در خصوص ارزان‌فروشی هم تهدید کرده و اعلام نموده است که ارائه این خدمات با نرخی پایین‌تر، از مصادیق اخلال در نظم بازار تلقی می‌گردد!
واقعا ما را چه شده است که در این کارزار نابرابر که عده‌ای با بذل جان و روح خود در حال صیانت از سلامتی آحاد کشور به‌صورت شبانه‌روزی هستند، گروهی «کوس لمن الملکی» زده و در فکر برداشتن نعل از پای اسب در حال احتضارند و حتی به رسم آزادگی و جوانمردی نمی‌اندیشند که دور از انصاف و جوانمردی است که از فرد در احتضار اموال ربایش نمایند و از این نمد کلاهی برای خود بدوزند.
به قول معروف:
ترسم از ترکان تیر‌انداز نیست
طعنه تیرآورانم می‌کشد
غم و چالش‌های مواجهه با ویروس منحوس کرونا از یک سو و مواجهه با این نامردمی‌ها و ناجوانمردی‌ها از سوی دیگر کسانی که در صف مقدم مبارزه با کرونا در حال ارائه خدمات به آحاد کشورند را در بین دو سنگ آسیا قرار داده و می‌رود تا آنان را خرد کند.
واقعا یک نفر از جمع شما جرات و شهامت آن را دارد که دو شیفت بر بالین بیماران کرونایی به ارائه خدمت مشغول شوید که این چنین بی‌رحمانه با نظام بهداشت و درمان کشور در این شرایط بحرانی برخورد می‌کنید و هل من مبارز می‌طلبید؟
موج‌های خسته سردرگمی
پس چه شد حال و هوای مردمی
چه زیبا می‌نمود که دولت محترم در این اوضاع و احوال نه تنها دست سازمان‌های زیرمجموعه خود را برای هرگونه برخورد با مسائل بیمارستانی و سوداگری در این عرصه باز نگذارد بلکه به عنوان یک حامی واقعی در عمل هزینه حمل زباله و تامین مصرف اکسیژن بیمارستان‌ها را خود عهد‌ه‌دار گردد، نه این که بر این جراحت عمیق از سوی سازمان‌های تحت نظر دولت نیز نمک پاشیده شود و با دست خود آخرین میخ را بر تابوت ارائه‌دهندگان خدمات بکوبند.
جای آنست که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش
واقعا اگر اوضاع بدین منوال پیش رود نه تنها در پیشگاه ذات اقدس باری‌تعالی معاقب خواهیم بود بلکه تاریخ این مرز و بوم دولت مردان را نخواهد بخشید؛ از طرفی در این شرایط بحرانی، جای نقش نظارتی مجلس خالی است که نگذارد در این شرایط حساس عده‌ای فقط به دنبال کسب منافع مالی برای سازمان خود باشند و تازیانه مرگ را بر گرده بی‌رمق سازمان‌های ارائه دهنده خدمات سلامت فرود آورند.
