–          در کنار کپسول اکسیژن، الکل، اسپری، تینر، روغن، گازوئیل و بنزین قرار ندهید.

–          از استفاده وسایلی مانند فندک، سیگار و ریش تراش در کنار کپسول اکسیژن جداً خودداری کنید.

–          مراقب باشید کپسول اکسیژن زمین نیفتد و احیاناً به آن ضربه وارد نشود.

–          هر چند روز یک‌بار ظرف محتوی آب مقطر را با مواد ضد عفونی کننده و آب جرم گیری کنید.

–          هرگز با دست‌های چرب و روغنی به کپسول اکسیژن دست نزنید.

–          دمای اتاقی که کپسول اکسیژن در آن نگهداری می‌شود نباید بالا باشد و هرگز نباید کپسول اکسیژن را نزدیک وسایل حرارت زا مانند: بخاری، اجاق گاز و … قرار داد.

–          لوله اکسیژن بینی و ماسک را دو بار در هفته با آب و صابون بشویید و خشک کنید.

–          حین دریافت اکسیژن، بیمار در دهان و بینی خود احساس خشکی خواهد کرد. بنابراین چند بار در روز دهان و بینی بیمار را با آب شستشو دهید. مکیدن آب‌نبات نیز می‌تواند برای پیشگیری از خشکی دهان کمک کننده باشد.

–          اگر لوله اکسیژن پشت گوش بیمار قرار دارد مراقب باشید که زیر آن قرمز نشود و چندین بار در روز آن‌ را از نظر قرمزی و زخم بررسی کنید. در صورت قرمز شدن زیر لوله جای آن را تغییر دهید.

–          میزان اکسیژن و نحوه کار با کپسول اکسیژن را از پزشک و یا پرستار سؤال کنید.

–          اگر عقربه وسیله مدرج تنظیم کننده فشار اکسیژن را باز کردید و عقربه زیر 5 لیتر را نشان داد یعنی میزان اکسیژن موجود در کپسول کافی نمی‌باشد، باید مجدداً کپسول اکسیژن پر شود.

در صورت مشاهده موارد زیر به بیمارستان و یا پزشک مراجعه کنید

–          سختی تنفس و تندی تنفس

–          رنگ آبی لب‌ها و زیر ناخن‌های بیمار

–          سایر موارد نگران کننده و یا اورژانسی