مغناطیس درمانی یا مگنت تراپی
مغناطیس درمانی یک روش درمانی غیر تهاجمی است که از میدان های مغناطیسی برای بهبود سلامت و رفاه بیمار با کمک به تحریک التیام و کاهش درد استفاده می کند. این روش مدت‌هاست که در طب جایگزین مورد استفاده قرار می‌گیرد و فیزیوتراپ‌های بیشتری از آن در اعمال خود استفاده می‌کنند.
مغناطیس درمانی چگونه کار می کند؟
مغناطیس درمانی با استفاده از میدان های مغناطیسی برای تحریک التیام در بدن عمل می کند. اینها می توانند به بافت نرم بدن نفوذ کرده و به استخوان ها برسند و آنها را به ابزاری مفید برای درمان آسیب های عضلانی و استخوانی تبدیل کنند.هنگامی که درمان اعمال می شود، میدان های مغناطیسی به بدن نفوذ می کنند و جریان خون و اکسیژن را به ناحیه آسیب دیده تحریک می کنند.
مغناطیس درمانی می تواند در درمان شرایط مختلف مفید باشد، از جمله:
- آسیب های عضلانی: می تواند به کاهش درد و التهاب در عضلات آسیب دیده کمک کند و بهبودی را تسریع کند.
- آسیب های استخوانی: این روش می تواند به تحریک ترمیم استخوان های شکسته یا آسیب دیده کمک کند.
- آرتریت: می تواند به کاهش درد و التهاب مفاصل آسیب دیده از آرتریت کمک کند.
- درد مزمن: می تواند در درمان دردهای مزمن از جمله کمردرد، نورالژی و سردرد مفید باشد.
- آسیب های ورزشی: می تواند به کاهش التهاب و تسریع بهبودی پس از آسیب های ورزشی کمک کند.
- مشکلات گردش خون: این درمان می تواند گردش خون را در بدن بهبود بخشد، که می تواند به درمان بیماری هایی مانند بیماری عروق محیطی کمک کند.
- افسردگی و اضطراب: مغناطیس درمانی ترانس کرانیال قادر است با تحریک نواحی خاصی از مغز به درمان افسردگی و اضطراب کمک کند.
توجه به این نکته ضروری است که مغناطیس درمانی، درمانی برای این بیماری ها نیست، اما می تواند ابزار موثری برای کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران باشد. همیشه توصیه می شود که بیمار قبل از شروع درمان جایگزین با پزشک خود مشورت کند.
روش های مغناطیس درمانی
مغناطیس درمانی بسته به نوع آسیب یا بیماری تحت درمان می تواند به روش های مختلفی انجام شود. دستگاه های مورد استفاده برای مغناطیس درمانی می توانند از نظر اندازه و شکل متفاوت باشند، از دستگاه های کوچک قابل حمل تا دستگاه های رومیزی بزرگ از جمله پد، سیم پیچ، کمربند و پتو.
انتخاب دستگاه به ناحیه خاصی از بدن تحت درمان و عمق بافت هایی که می خواهید به آن برسید بستگی دارد. به عنوان مثال، پدها و کویل‌ها برای درمان نواحی سطحی و خاص بدن مانند زانوها مناسب‌تر هستند، در حالی که پتوهای مغناطیسی برای درمان نواحی بزرگ‌تر مانند پشت یا پاها مفیدتر هستند. علاوه بر این، از کمربندهای مغناطیسی می توان برای درمان بیماری های ناحیه کمر یا شکم استفاده کرد.
در طول جلسه مغناطیس درمانی، بیمار روی یک سطح راحت می نشیند یا دراز می کشد و دستگاه روی ناحیه آسیب دیده قرار می گیرد. فیزیوتراپیست قدرت میدان مغناطیسی را تنظیم می کند تا مطمئن شود که برای بیمار ایمن و موثر است. مدت زمان جلسه بسته به بیماری می تواند متفاوت باشد، اما بسته به شرایط و شدت آسیب معمولا بین 20 تا 30 دقیقه طول می کشد.