سرطان معده
مرور کلی
معده یک کیسه عضلانی در وسط و بالای شکم می باشد که درست زیر دنده ها قرار دارد. معده شما غذایی را که می خورید دریافت، نگه داری و سپس به تجزیه و هضم آن کمک می کند. سرطان معده، می تواند هر قسمت از معده را درگیر کند. در بیشتر موارد، سرطان های معده در قسمت اصلی معده (بدنه معده) شکل می گیرد. محلی که سرطان در معده رخ می دهد یکی از عواملی است که پزشکان هنگام تعیین گزینه های درمانی شما در نظر می گیرند. درمان، معمولاً شامل جراحی برای برداشتن معده به صورت کامل یا قسمتی از آن که در درگیر سلول های سرطانی است می باشد. ممکن است قبل و بعد از جراحی درمان های دیگری نیز توصیه شود.
علائم:
- احساس نفخ بعد از غذا خوردن
- احساس سیری بعد از خوردن مقدار کمی غذا
- سوزش سردل
- سوء هاضمه
- حالت تهوع
- دل درد
- کاهش وزن ناخواسته
- اشکال در بلع
- استفراغ
دلایل:
هنوز علت دقیق سرطان معده مشخص نیست، اگرچه تحقیقات عوامل زیادی را شناسایی کرده اند که می توانند این خطر را افزایش دهند که به آنها اشاره میشود.
سرطان معده زمانی شروع می شود که یک سلول در معده تغییراتی در DNA خود ایجاد کند. DNA حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. تغییرات نشان می دهد که سلول های سرطانی سریع رشد می کنند و در مواقعی که سلول های سالم می میرند به زندگی خود ادامه می دهند. سلولهای تجمع یافته، توموری را تشکیل می دهند که می تواند به بافت سالم حمله کرده و آنها را از بین ببرد. با گذشت زمان، سلول ها می توانند از هم بپاشند و به سایر نواحی بدن گسترش (متاستاز) دهند.
ریسک فاکتورها:
- چاقی
- رژیم غذایی سرشار از غذاهای شور و دودی
- رژیم کم میوه و سبزیجات
- سابقه خانوادگی سرطان معده
- عفونت با هلیکوباکتر پیلوری
- التهاب طولانی مدت معده (ورم معده)
- سیگار کشیدن
- پولیپ معده
- ریفلاکس معده (بازگشت اسید معده به مری)
پیشگیری:
- وزن خود را کاهش دهید. کاهش وزن آهسته و مداوم نیم تا یک کیلوگرم در هفته را در نظر بگیرید.
- رژیم غذایی مملو از میوه و سبزیجات را انتخاب کنید. سعی کنید هر روز میوه و سبزیجات بیشتری در رژیم غذایی خود بگنجانید. انواع مختلفی از میوه ها و سبزیجات رنگارنگ را انتخاب کنید.
- میزان غذاهای شور و دودی که می خورید را کاهش دهید. با محدود کردن این غذاها از معده خود محافظت کنید.
- قطع سیگار و الکل
- افرادی که دارای سابقه خانوادگی سرطان معده هستند ممکن است آزمایشاتی مانند آندوسکوپی توسط پزشک توصیه شود.
تشخیص:
بیوپسی به روش اندوسکوپی: اگر در طول آندوسکوپی قسمت های مشکوک پیدا شد، می توان از ابزارهای خاصی برای برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش استفاده کرد. نمونه برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود.
تست خون: تست خون نشان دهنده ی سرطان نیست ولی از طریق آزمایش خون پزشک می تواند عملکرد ارگانها را بررسی کند. آنتی ژن به نام CEA در این سرطان افزایش می یابد.
سی تی اسکن: از طریق سی تی اسکن نیز میزان پیشرفت سرطان به سایر ارگانها مشخص می شود. از روش بلع باریم و رادیوگرافی نیز می توان استفاده نمود.
لاپاراسکوپی تشخیصی: چندین برش کوچک در شکم شما ایجاد می کند و یک دوربین مخصوص را وارد می کند که تصاویر را به یک مانیتور در اتاق عمل منتقل می کند و روشی تهاجمی برای تعیین سرطان معده و احتمال انتشار آن به احشاء اطراف می باشد.
درمان:
تعیین روش درمانی در سرطان معده بستگی به محل، مرحله سرطان و میزان تهاجم به بافت های اطراف دارد.
جراحی:
- از بین بردن تومورهای اولیه از مخاط معده: سرطانهای بسیار کوچک محدود به لایه داخلی معده ممکن است به وسیله اندوسکوپ از مخاط معده یا زیر مخاط برداشته شوند.
- برداشتن قسمتی از معده (گاسترکتومی ساب توتال): در طی گاسترکتومی ساب توتال، جراح قسمتی از معده را که مبتلا به سرطان است و برخی از بافتهای سالم اطراف آن را بر می دارد. اگر سرطان معده شما در قسمتی از معده نزدیک روده کوچک قرار داشته باشد، ممکن است ازین روش جراحی استفاده شود.
- برداشتن کل معده (گاسترکتومی کامل): گاسترکتومی کامل شامل برداشتن کل معده و برخی بافتهای اطراف است. سپس مری مستقیماً به روده کوچک متصل می شود تا غذا بتواند از طریق دستگاه گوارش شما حرکت کند. گاسترکتومی توتال بیشتر برای سرطان های معده که بر بدنه معده و آنهایی که در محل اتصال معده و مری قرار دارند استفاده می شود.
- برداشتن غدد لنفاوی برای جستجوی سرطان: جراح ممکن است غدد لنفاوی شکم شما را برای آزمایش سرطان نمونه برداری کند.
- جراحی برای از بین بردن علائم و نشانه ها: عمل برداشتن قسمتی از معده ممکن است علائم و نشانه های سرطان در حال رشد را در افراد مبتلا به سرطان معده پیشرفته تسکین دهد.
کموتراپی و پرتو درمانی و داروهای هدفمند: شیمی درمانی می تواند قبل از عمل جراحی انجام شود تا به کاهش سرطان کمک کند تا راحت تر برداشته شود. شیمی درمانی همچنین پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی که ممکن است در بدن باقی بمانند استفاده می شود. شیمی درمانی اغلب با پرتودرمانی ترکیب می شود.
ایمونوتراپی: سیستم ایمنی بدن شما می تواند به سرطان حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی را تولید می کنند که تشخیص سلول های سرطانی را برای سلول های سیستم ایمنی دشوار می کند. ایمونوتراپی با دخالت در این فرایند کار می کند.
مراقبت های تسکینی : مراقبت تسکینی مراقبت های پزشکی تخصصی است که بر تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی تمرکز دارد. بالا بردن سطح کیفی زندگی بیماران یکی از اهداف مهم روش مراقبت های تسکینی می باشد.