–          رژيم غذايی پرپروتئين، سبزيجات، مركبات و آب ميوه‌هاي تازه حاوي ويتامين سی، می‌تواند به بهبود سريعتر زخم، رفع يبوست و بهبود اشتها كمك كند. از مصرف مواد غذایی کافئین دار (قهوه،  نوشابه و…) اجتناب کنید زیرا باعث افزايش دفع كلسيم از ادرار می‌شوند و جوش خوردن را به تاخير می‌اندازند.

–          مصرف شير و لبنيات را (در بيمارانی كه مدت زيادي در بستر باقی می‌مانند) به علت احتمال ايجاد سنگ‌هاي ادراري محدود کنید.

–          مصرف رژيم غذايی با فيبر زياد مانند میوه و سبزی و مايعات می‌تواند از ايجاد يبوست و نفخ جلوگيري كرده و به بهبود اشتها كمك كند.

–          در چند هفته اول بعد از شكستگی، بايد بطور مرتب مچ هر دو پاي خود را به بالا و پايين حركت دهید. بعد از جوش خوردن شكستگی بايد نرمش  فيزيوتراپی تا مدت‌ها ادامه يابد تا حركت مفصل به حالت اوليه برگردد.

–          پس از جراحی مي‌توانيد با عصاي زير بغل يا توسط واكر راه بروید ولی نبايد تا زمانی كه پزشك اجازه نداده، اندامی‌ را كه جراحی شده است به زمين بگذارید.

–          درصورت استفاده از كشش، جهت جلوگيري ازجابجايی قطعات شكسته، وزنه‌ها و كشش اسكلتی را نبايد از پاي خود بازكنيد.(كشش بايد مداوم اعمال گردد) پس ازجراحی در شكستگي‌هاي اطراف مفصل ران جهت جلوگيري از در رفتگی مفصل، بايد زانوها را از هم جدا نگهداشته و در هنگام خواب يك بالش بين پاهاي خود قرار دهید.

–          از انداختن پاها روي هم و خم كردن مفصل ران بيش از60 درجه اجتناب كنید و وقتی در تخت به پشت مي خوابید براي راحتی بيشتر يك بالش را در زير زانوهاي خود قرار دهید.

–          جهت جلوگیری از زخم بستر از باقی ماندن در يك وضعيت بيش از 2 ساعت خودداري کنید. از تشک مواج استفاده کنید. از چین خوردگی ملحفه‌ها و رطوبت آن جلوگیری شود.

–          روزانه پوست را از نظر قرمزي، سائيدگی و تورم، كنترل کنید و هر چه سريعتر فعاليت خود را از سرگرفته و از تخت خارج شوید.

–          از مصرف دخانيات و الكل اجتناب کنید زیرا دخانيات باعث می‌شود مواد غذايی و ديگر عوامل موثر به محل جوش خوردگی كمتر برسد و در نتيجه شكستگی ديرتر جوش بخورد و يا اصلاً جوش نخورد.

–          به دلیل مصرف داروهای ضدانعقادی، آزمايشات خون را طبق دستور پزشك بطور منظم انجام دهيد.

–          كارت هويت پزشكی مبنی بر مصرف داروي ضد انعقاد را هميشه همراه داشته باشيد.

–          داروهاي تجويز شده از طرف پزشك معالج(آنتی بيوتيك‌ها, ضدانعقادها، ضد دردها، ضد التهاب و…) بايد در فاصله زمانی معين مصرف گردد. بدون دستور پزشك داروي خود را قطع نكنيد و از مصرف خودسرانه دارو خودداري كنيد.

در صورت مشاهده موارد زیر به بیمارستان و یا پزشک مراجعه کنید

–          هر گونه قرمزي، تورم، حساسيت و يا ترشح چركی از محل زخم و يا بروز تب، سوزش و درد هنگام ادرار

–          كوتاهی اندام، چرخش داخلی يا خارجی، درد شديد لگن و عدم توانايی حركت در اندام كه ممكن است نشان دهنده در رفتگی پروتز باشد.

–          وجود خون در ادرار ، مدفوع قرمز يا قيري رنگ، خونريزي طولانی از محل‌هاي بريدگی، خونريزي قاعدگی زياد، كبودي روي پوست، تب و لرز، خستگی، زخم گلو، تهوع و استفراغ و …

–          سایر موارد نگران کننده و یا اورژانسی