مراقبت در منزل:
براي اینکه شکستگی زودتر جوش بخورد مقدار کافی پروتئین ترجیحاً پروتئینهاي گیاهی، کلسیم، شیر کم چرب، ماهی و سویا مصرف کنید و مصرف سبزیجات و آب میوه های تازه حاوی ویتامین ث در بهبودی سریعتر زخم کمک کننده می باشد.
از مصرف مشروبات الکلی، کافئین و سیگار پرهیز کنید.
فرشهاي نرم و کف پوشهایی که سبب لیز خوردن شما میشود را جمع کنید.
تا زمانی که شکستگی بطور کامل جوش نخورده است نباید با پاي طرف شکسته شده راه بروید (با نظر پزشک میزان وزن اندازی روی پای جراحی شده مشخص می شود). بنابراین در ماههاي اول، براي راه رفتن حتماً از دو عصاي زیر بغل استفاده کنید. در صورتی که پزشک اجازه ی راه رفتن روی پای گچ گرفته شده را به شما داده است، می توانید با بستن یک دمپایی به کف عضو گچ گرفته، آن را روی زمین گذاشته و راه بروید
در شکستگی هر دو پا، در چند هفته اول اجازه وزن گذاشتن بر روی پاها، داده نمی شود، بنابراین در چند هفته اول، اجازه راه رفتن نخواهید داشت.
پاي آسیب دیده را هنگام خوابیدن یا نشستن بالاتر از سطح بدن قرار دهید (زیر پا یک بالش قرار دهید).
از توالت فرنگی استفاده کنید
رانندگی بسته به شرایط شما و در زمان اجازه پزشکتان باید آغاز گردددر
داروهاي تجویز شده از طرف پزشک معالج ( آنتی بیوتیک ها، ضد التهاب ها و …) را باید در فاصله زمانی معین و دوره کامل استفاده کنید. از قطع دارو بدون اجازه پزشک خودداري نمایید
در محل جراحی پانسمان دارید. پانسمان را از نظر وجود ترشح و خونریزی بررسی نمایید. اولین تعویض پانسمان معمولا توسط پزشک در مطب انجام می شود. پانسمان های بعدی در منزل انجام میشود قبل از انجام پانسمان دست های خود را با آب و صابون بشویید و سپس پانسمان را با رعایت نکاتی که به شما آموزش داده شده، تعویض نمایید.
هر گونه تغییر در قسمتهای خارج از گچ عضو گچ گرفته شده (بالا و پایین ناحیه ی گچ گیری شده ) را با عضو سالم مقایسه نمایید و تغییرات پیدا شده را به پزشــک خود اعالم نمایید.
روزی چندیـــن بار عضلات زیر گچ را منقبض و منبسط( شل و سفت ) نمایید تا از تحلیل رفتن عضلات عضو گچ گرفته جلوگیری شود. این کار را روزی چند نوبت و هر نوبت برای چند لحظه انجام دهید.
درصورت مشاهده موارد زیر به بیمارستان و یا پزشک مراجعه نمایید
در صورتی که در ساق پای خود، سفتی، گرما، درد، تورم و تغییر رنگ داشتید، راه نروید و به کمک ویلچر و همراهتان به اورژانس بیمارستان مراجعه نمایید. افت هوشیاری، تنگی نفس، تب بیشتر از 38 خونریزی یا ترشح چرکی از محل بخیه ها و درد شدید در محل جراحی