– در خصوص رژیم غذایی با پزشک یا کارشناس تغذیه مشورت کنید.
– از غذاهای سرشار از ویتامین سی (C) (مرکبات، آناناس، گوجه فرنگی) استفاده کنید و به اندازه دلخواه میوه و سبزیجات استفاده کنید.
– به جای گوشت قرمز از پروتئین های گیاهی مانند (ماکارانی، مرغ، سبزیجات و باقلا) استفاده کنید.
– غذا را در وعده های زیاد و حجم کم استفاده کنید. از مصرف غذاهای حاوی نمک خودداری کنید. (عدم مصرف غذاهای کنسرو شده و کبابی)
– از غذاهای پرپتاسیم (مثل موز، زردآلو، طالبی و سیب زمینی) استفاده کنید.
– روزانه حداقل ۸-۶ لیوان مایعات بنوشید مگر آنکه محدودیت مصرف مایعات داشته باشید (در صورت ورم پاها و اندامها مصرف مایعات محدود شود)
– استفاده از مکمل های ویتامین با نظر پزشک توصیه میشود.
– فعالیت محدودیتی وجود ندارد اما در صورت بروز تب، خونریزی، آسیت(آب آوردگی شکم) و سایر مشکلات باید با احتیاط عمل کنید.
– پس از بهبود تغذیه و افزایش قدرت جسمانی فعالیت های خود را افزایش دهید و در برنامه ریزی روزانه ورزشهای ملایم به همراه دوره های استراحت بگنجانید.
– کم خونی و وضعیت نامناسب سلامتی و گاهی تغذیه ای باعث احساس خستگی در شما میشود که ممکن است مانع از فعالیت های زیاد و حتی معمولی شوند. برای جلوگیری از یبوست از مایعات استفاده کنید و ورزش سبک انجام دهید.
– در صورت بروز علائم خونریزی (خونمردگی، خونریزی از بینی یا لثه، وجود خون در مدفوع) به پزشک اطلاع دهید.
– بینی خود را به آرامی تمیز کنید. ( به علت خطر خونریزی ناشی از اختلالات انعقادی با کاهش توانایی کبد برای تولید فاکتورهای انعقادی)
– از مسواک نرم استفاده کنید و بهداشت دهان را رعایت کنید.
– هر روز دور شکم را اندازه گیری کنید و در صورت افزایش دور شکم, مصرف نمک و مایعات را محدود کرده و به پزشک اطلاع دهید.
– الکل و داروهای محرک کبد (مثل استامینوفن) مصرف نکنید. اصول بهداشتی و جداسازی وسایل تهیه غذا را رعایت کنید.
– روابط جنسی بی خطر داشته باشید. (هنگام نزدیکی از کاندوم استفاده کنید)
– در صورت مسافرت طولانی، در خصوص تزریق واکسن هپاتیت با مراقبان بهداشتی، اقدامات لازم را انجام دهید.
– از قرار گرفتن در جاهای شلوغ و در معرض افراد مبتلا به آنفلوانزا و افراد تحت شیمی درمانی خودداری کنید.
– با تجویز آنتی اسیدها و … ناراحتی معده و خطر خونریزی گوارشی شما کاهش مییابد.
– ممکن است ویتامینها و مکملهای تغذیه ای برای شما تجویز شود که فرایند التیام سلولهای کبدی آسیب دیده را تسریع میکنند و وضعیت تغذیهای عمومی شما را بهبود می بخشند.
– با صلاحدید پزشک مصرف داروهای مدر (ادرار آور مانند پتاسیم: اسپیرونولاکتون) میتواند میزان آسیت(آب آوردگی شکم) را در صورت وجود کاهش دهد.
– سایر داروها با نظر پزشک معالج و بیماریهای زمینه ای دیگر تجویز میشوند.
در صورت مشاهده موارد زیر به بیمارستان و یا پزشک مراجعه کنید
– افزایش یا کاهش سریع وزن و افزایش اندازه دور شکم و افزایش ورم اندامهای تحتانی یا زردی پوست
– خونریزی گوارشی و خونمردگی در نقاط مختلف بدن و تب