فیزیوتراپی در سالمندان
نقش فیزیوتراپی در سالمندان نیز بسیار مهم است. بیماریهای سیستم اسکلتی ـ عضلانی در سالمندان بیشتر دیده میشود. در سالمندی ممکن است بیماریهای ستون فقرات، شکستگی لگن، آرتروز، سکتههای مغزی، بیماری پارکینسون و انواع شرایط ناتوان کننده، فرد را درگیر کند. بر این اساس، ضرورت دارد در سالمندان حداکثر تلاش خود را به کار گیریم تا با کمک و همکاری خانواده و ایجاد انگیزه در فرد سالمند، استقلال حرکتی وی حفظ شود. بیحرکتی به پوکی استخوان، تحلیل عضلات، خشک شدن مفاصل و ناتوانی بیشتر فرد منجر میشود. بنابراین هر گونه عامل محدودکننده حرکت از قبیل درد، نداشتن تعادل، سرگیجه، ناراحتی قلبی و… باید زودتر درمان شود تا باعث کم حرکتی و عوارض بعدی آن نشود. نکته حائز اهمیت این که حتی با یک روز بیحرکتی تحلیل عضله شروع میشود و هر روز در بستر ماندن، یک تا 5 درصد از قدرت عضله را کاهش میدهد. ایجاد انگیزه در فرد سالمند برای حفظ حرکت و استقلال فردی در انجام فعالیتهای روزمره، اهمیت بسیاری دارد. فیزیوتراپی نقش زیادی در سلامت سالمندان دارد و البته همکاران کار درمان نیز میتوانند در راهاندازی مجدد بیماران سالمند و توانبخشی حرکتی آنان نقش موثری ایفا کنند.
تمرینات مقاومتی در سالمندن
نکات خاص مربوط به تمرینات مقاومتی در سالمندن عبارتست از:
درمانگر او را از ورزش کردن منع نکرده باشد.
برای اطمینان از بی خطر بودن، تمرینات در فاز های ابتدایی تحت نظارت نزدیک باشد.
مراقب علائم حیاتی باشید. این نکته هنگام پیشرفت دادن تمرینات اهمیت بیشتری دارد. دقت کنید که تمرینات مقاومتی باعث افزایش فشار خون می شود.
تمرینات در فرم و شکل مناسب انجام شوند و هنگام انجام تمرینات تنفس طبیعی ادامه پیدا کند و نفس حبس نشود.
تمرینات، به ویژه تمرینات اکسنتریک را با مقاومت و تکرار کم آغاز کنید تا بار وارده بر مفاصل به حداقل برسد. به بافت هم بند و عضله فرصت دهید تا به تمرینات تطابق پیدا کنند.
برای شش تا هشت هفته مقاومت را در سطح پایینی حفظ کنید (سطحی که 10 تا 12 تکرار ممکن باشد). در این مدت شدت تمرین را از راه افزایش تکرار بالا ببرید. سپس می توانید با شدت کمی مقاومت را افزایش دهید.
از مقاومت زیاد استفاده نکنید تا استرس بیش از اندازه به مفاصل وارد نشود تمرینات مقاومتی را دو تا سه بار در هفته انجام دهید. بین هر جلسه 48 ساعت زمان برای استراحت قرار دهید.
تمرینات را با توجه به تغییرات وضعیتی وابسته به سن مانند گوژپشتی اصلاح کنید.
بهتر است از تمرینات مقاومتی که در آنها خم شدن تنه غالب است، استفاده نشود؛ زیرا این تمرینات تغییرات وضعیتی را تشدید می کند.
در سالمندانی که اختلال تعادل دارند، از تمرینات در وضعیت نشسته استفاده کنید.
اگر ورزش برای یک تا دو هفته قطع شد، حجم و شدت تمرینات را نصف کنید.