فیزیوتراپی در سندرم گیلن باره (Guillain-Barré Syndrome یا GBS) یکی از مهمترین بخشهای درمان و بهبودی بیماران است. گیلن باره یک اختلال نادر و جدی در سیستم ایمنی بدن است که به اعصاب حمله میکند و ممکن است منجر به ضعف عضلانی، بیحسی و حتی فلج شود. اغلب این سندرم به صورت ناگهانی آغاز میشود و نیاز به مراقبت فوری دارد.
اهداف فیزیوتراپی در گیلن باره:
- بازگرداندن قدرت عضلانی: یکی از اصلیترین مشکلات بیماران گیلن باره ضعف شدید عضلات است. فیزیوتراپی به تقویت عضلات و بازگرداندن توانایی حرکتی کمک میکند.
- بهبود هماهنگی و تعادل: ضعف عضلات ممکن است منجر به اختلال در تعادل و هماهنگی شود. فیزیوتراپی تمرینهایی برای بهبود این مسائل ارائه میدهد.
- جلوگیری از سفتی عضلات و مفاصل: به دلیل بیحرکتی طولانی مدت، خطر سفتی و کاهش دامنه حرکتی در بیماران وجود دارد. تمرینهای کششی و تحرک مفاصل به پیشگیری از این مشکلات کمک میکنند.
- افزایش استقامت و تحمل بدن: بعد از دورههای طولانی بیماری، بیمار نیاز دارد که استقامت بدنی خود را بازیابی کند تا بتواند به فعالیتهای روزمره بازگردد.
- پیشگیری از عوارض ثانویه: مانند زخم بستر یا مشکلات ریوی به دلیل بیحرکتی طولانی مدت، که از طریق حرکات و تغییر وضعیتهای مناسب میتوان از آن جلوگیری کرد.
روشهای فیزیوتراپی در گیلن باره:
تمرینات کششی و تقویتی: با توجه به شدت ضعف عضلانی، تمرینات کششی و قدرتی به تدریج و با افزایش تدریجی فشار انجام میشود.
تمرینات تعادلی: برای بهبود تعادل و کاهش خطر سقوط.
درمانهای دستی: شامل ماساژ و حرکات غیرفعال برای کاهش درد و بهبود دامنه حرکت.
تحریک الکتریکی عضلات: در مواردی که عضلات به شدت ضعیف هستند و بیمار قادر به حرکت نیست، استفاده از تحریک الکتریکی میتواند به تقویت عضلات کمک کند.
فیزیوتراپی بخش مهمی از فرایند بهبودی در بیماران مبتلا به گیلن باره است. این درمان به بیمار کمک میکند تا توانایی حرکتی خود را باز یابد، از عوارض ثانویه جلوگیری کند و به زندگی عادی خود بازگردد. اهمیت همکاری مداوم بیمار با تیم فیزیوتراپی در این پروسه بسیار بالاست و میتواند به تسریع بهبودی کمک کند.