در اواسط دهه هفتاد شمسی، رویکرد مشتری مداری و بیمارمحوری در کنار فرهنگ ارتقا مستمر کیفیت در خدمات سلامتی مورد توجه دست اندرکاران نظام سلامت کشور قرار گرفت .

این موضوع نگاه بسیاری از مدیران شاغل در بخش های درمانی را به رویکردی نوین که در آن بیماران و پرسنل در کنار کادر درمانی به عنوان مشتری، محور خدمات قرار می گرفت، را به خود جلب نموده و آنان را به توسعه و اشاعه فرهنگ مشتری نوازی در بیمارستان ها سوق داد.

در این میان تنی چند از پزشکان و مدیران شاغل در بیمارستان میلاد که اجرای بخشی از این نظام را در میلاد تجربه کرده ولی پیاده سازی تام و تمام آنچه بدان باور داشتند را مشکل و پیچیده می دیدند ،با هدف ایجاد بیمارستانی متفاوت در خدمات  سلامتی و بوِیژه در نگاه به بیماران به عنوان عضوی از خانواده خود و با خدمت رسانی دلسوزانه و مهربانانه ،همان طور که با خانواده خود هستند؛