info@nikanhospital.com

9821-29120000+

بیمار نیکان عضوی از خانواده ماست

پولیپ بینی ممکن است در هر جایی از سینوس ها و یا راه های هوایی تشکیل شود، اما اغلب آنها در نزدیک چشم ها، بینی و استخوان های چانه قرار دارند.

پولیپ بینی میتواند در تمام سنین وجود داشته باشد اما بیشتر در بین جوانان و میانسالان رایج است. علائمی که از روی آنها میتوان تشخیص داد که فرد پولیپ دارد یا خیر عبارتند از آبریزش بینی و گرفتگی دائمی بینی ، ترشحات پشت حلق و بینی و … ، البته در نظر داشته باشید که اگر پولیپ کوچک باشد علائم خاصی ندارد.

علایم شایع پولیپ :

– آبریزش بینی

– گرفتگی مداوم بینی

– ترشحات پشت حلق و بینی

– کاهش و یا از دست دادن حس بویایی

– از دست دادن حس چشایی

– درد صورت و سردرد

– درد دندان های بالایی

– احساس فشار در بالای پیشانی و صورت

– خرناس کردن

– خارش اطراف چشم ها

علل پولیپ بینی:

دانشمندان هنوز علت ایجاد پولیپ بینی را به طور کامل نمی دانند. هنگام داشتن پولیپ، التهاب در غشای مخاطی بینی و سینوس ها بوجود می آید.
برخی شواهد نشان داده که افراد مبتلا به پولیپ بینی، دارای پاسخ های ایمنی متفاوت هستند و مواد شیمیایی مختلفی در غشای مخاطی بینی نسبت به افراد بدون پولیپ بینی دارند.

 پولیپ بینی ممکن است در هر جایی از سینوس ها و یا راه های هوایی تشکیل شود، اما اغلب آنها در نزدیک چشم ها، بینی و استخوان های چانه قرار دارند.

عوامل خطر پولیپ بینی

هر گونه شرایطی که باعث بدتر شدن التهاب مزمن در راه هوایی و یا سینوس ها گردد از قبیل عفونت ها و یا آلرژی ها، باعث پیشرفت پولیپ بینی می گردد.

عوامل تشدید کننده پولیپ بینی :

– آسم که موجب التهاب و انقباض راه های هوایی می شود.

– آلرژی به آسپیرین و یا ضددردها نظیر: ایبوپروفن و ناپروکسن

– آلرژی نسبت به قارچ های موجود در هوا

– فیبروز سیستیک : تولید و ترشح مخاط ضخیم و چسبنده از غشاهای بینی و سینوس ها.

– سندروم چرج  اشتراوس ( Churg-Strauss Syndrome) باعث التهاب عروق خونی می شود.

– سابقه خانوادگی ابتلا به پولیپ بینی

– تغییرات ژنتیکی خاص در ارتباط با عملکرد سیستم ایمنی

 عوارض پولیپ بینی:

– آپنه خواب : در طی خواب، تنفس قطع و وصل می شود.

– آسم

– سینوزیت

– عفونت کاسه چشم

– مننژیت : التهاب مایعات اطراف مغز و نخاع

– آنوریسم و لخته شدن خون

راه های تشخیص پولیپ بینی:

– آندوسکوپی بینی

– با سی تی اسکن و MRI (ام آر آی) اندازه و محل پولیپ مشخص می شود.

– تست آلرژی : برای تشخیص اینکه آیا آلرژی باعث التهاب مزمن گردیده است یا خیر بکار می رود.

– آزمایش برای تشخیص فیبروز سیستیک : اگر کودک مبتلا به پولیپ بینی باشد، آزمایش فیبروز سیستیک انجام می شود.

درمان پولیپ بینی:

هدف از درمان عبارت است از کاهش اندازه و یا تعداد پولیپ ها.

داروها و جراحی برای درمان به کار می روند، اما این درمان ها موقتی هستند، زیرا پولیپ ها بعد از درمان، دوباره می توانند تشکیل شوند.

1- داروها

– اسپری کورتیکواستروئید بینی برای کاهش التهاب

– کورتیکواستروئید خوراکی ممکن است به تنهایی و یا همراه با اسپری کورتیکواستروئید تجویز شود.

– کورتیکواستروئید تزریقی که مستقیما به پولیپ ها تزریق می شود.

– آنتی هیستامین برای درمان آلرژی

– آنتی بیوتیک برای درمان عفونت های مزمن

2- جراحی

اگر درمان های بالا موفقیت آمیز نبود، پزشک جراحی را توصیه می کند.

جراحی به دو روش انجام می شود:

– پولیپکتومی : پولیپ های کوچک بینی را توسط دستگاهی با مکش مکانیکی می توان برداشت.
– جراحی آندوسکوپی سینوس : جراح یک لوله کوچک به همراه یک دوربین را در سوراخ بینی و یا حفره های سینوسی فرد وارد می کند. از یک وسیله کوچک برای خارج کردن پولیپ و مسدود کردن جریان سینوس ها استفاده می کند. بعد از جراحی، پزشک اسپری کورتیکواستروئید به همراه سرم فیزیولوژی را برای بیمار تجویز می کند.
استفاده از دستگاه بخور: باعث مرطوب کردن راه های تنفسی می شود، جریان مخاط را از سینوس ها بهبود می بخشد و از مسدود شدن و التهاب بینی جلوگیری می کند

جلوگیری از پولیپ بینی:

با استفاده از روش های زیر، احتمال عود پولیپ بعد از درمان و نیز پیشرفت پولیپ ها کم می شود:

– کنترل آلرژی و آسم: دوری کردن از محرک های بینی از قبیل آلرژن ها، دود سیگار، دود شیمیایی، گردوغبار و روی هم چیدن آشغال ها.

– استفاده از دستگاه بخور: باعث مرطوب کردن راه های تنفسی می شود، جریان مخاط را از سینوس ها بهبود می بخشد و از مسدود شدن و التهاب بینی جلوگیری می کند.

– رعایت بهداشت فردی: دست های خود را مرتب بشویید.

– استفاده از شوینده های بینی مثل محلول کلرور سدیم.

– استفاده از اسپری سالین (آب نمک): جریان مخاط را بهبود می بخشد و آلرژن ها و دیگر مواد محرک بینی را بیرون می کند.

شما می توانید محلول آب نمک را در خانه درست کنید، بدین ترتیب که: یک هشتم قاشق چایخوری نمک را در یک لیوان آب مقطر و یا آب گرم حل کنید.